Sherlock Holmes 2 A Game of Shadows (2011) เชอร์ล็อค โฮล์มส เกมพญายมเงามรณะ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงครับ ก็ชอบนะครับ สนุกเพลินดีตามสไตล์ เป็นการจับเอาโฮล์มส์ (Robert Downey Jr.) กับหมอวัตสัน (Jude Law) มาเผชิญแผนร้ายของ ศจ.มอริอาตี้ (Jared Harris) นโปเลียนแห่งอาชญากรรม ซึ่งแผนของพี่ท่านก็อลังตามคาดครับรอบแรกที่ดูผมชอบพอๆ กับภาคแรกครับ มาหลังๆ พอดูซ้ำบ่อยเข้า (ประมาณ 2 เดือนครั้ง) ก็เริ่มรู้สึกว่าภาคแรกลงตัวมากกว่าหน่อย มีลูกล่อลูกชน ส่วนหนึ่งอาจเพราะคดีมันมีความซับซ้อนว่าบวกด้วยปริศนาเหนือธรรมชาตินิดๆ สีสันของเรื่องราวเลยมีให้สัมผัสเยอะในขณะที่ภาค 2 ว่าด้วยการตามเปิดโปงแผนของมอริอาตี้ซึ่งแม้จะทำได้น่าติดตาม แต่ในแง่ความสดใหม่มันไม่มากนัก เลยทำให้เพดานความสนุกของภาค 2 มีขีดจำกัดอยู่พอสมควรแต่องค์ประกอบอื่นๆ โอเคครับ งานสร้างย้อนยุคไปสู่บ้านเมืองสมัยวิกตอเรียได้ดีเหมือนภาคแรก, ดนตรีของ Hans Zimmer ก็ไว้ใจได้สบาย ลีลากำกับของ Guy Ritchie ก็รักษาระดับภาคแรกไว้ได้แหละครับ ดาราก็คัดมาดีโฮล์มส์กับหมอวัตสันน่ะหายห่วง ส่วนผู้มาใหม่อย่าง Noomi Rapace ก็เอาตัวรอดได้ครับ (เพียงแต่ไม่เด่นนัก), Stephen Fry ก็มาเป็นพี่ชายโฮล์มส์ได้ขโมยซีนดีสำหรับบทเจมส์ มอริอาตี้ จริงๆ Harris เล่นดีเลยนะครับ เพียงแต่ปมและพล็อตมันไม่ได้ดันให้บทมอริอาตี้ดูขลัง ดูทรงพลัง หรือดูเทพ ในขณะที่บทลอร์ด แบล็ควู้ดในภาคก่อนนั้นดูน่าจดจำกว่า ทั้งที่จริงๆ มอริอาตี้แผนฉลาดล้ำและนำโฮล์มส์ไปได้หลายก้าว แต่หนังก็ยังดันตรงนี้ได้ไม่สุดเท่าไรอย่างที่บอกครับ โดยรวมหนังสนุก ดูซ้ำได้เรื่อยๆ ดูดาราเล่นกันสนุกๆ ดูพี่โฮล์มส์โชว์ความเก่ง ดูหมอวัตสันไล่เตะโฮล์มส์ (5555) ดูแมรี่ (Kelly Reilly) และคุณนายฮัดสัน (Geraldine James) ส่ายหน้าทุกครั้งที่เจอโฮล์มส์ ดูฉากอลังๆ และการแก้เกมระหว่างโฮล์มส์กับมอริอาตี้ ทั้งหมดนี่ก็ยังทำให้หนังภาคนี้อยู่ในอ้อมอกอ้อมใจได้หนังมีจุดที่ผมชอบมากอยู่ 3 จุด จุดแรกคือฉากหมอวัตสันแต่งงานครับ ผมว่ามันสวยงามนะ แววตาท่าทางของโฮล์มส์มันบอกอะไรได้ดี เหมือนกับดีใจที่เพื่อนรักได้สมหวัง แต่ขณะเดียวกันก็เป็นเหมือนการโบกมืออำลาแบบกลายๆในใจโฮล์มส์คงคิดว่า “จากนี้ไปคงไม่มีโอกาสได้ผจญภัยกันอีกแล้วนะวัตสัน” ก่อนพี่แกจะจากไปเงียบๆ (อันนี้ทั้งฉบับหนังและทีวีต่างก็ทำออกมางดงามพอกันครับ แสดงว่าทีมงานเห็นตรงกัน ว่าจุดนี้เป็นจุดสำคัญที่มีผลต่ออารมณ์ของโฮล์มส์อย่างมากจริงๆ)ดนตรีในฉากที่ว่านี่ Zimmer ก็ใส่ลงมาได้พอดีเหลือกิน ทำนองเพลงที่เขาใส่คือทำนองสไตล์หนังรักสมัยเก่าน่ะครับ อารมณ์มันจะอิ่มเอม Happy Ending เป็นช่วงเล็กๆ ที่น่ารักดีครับ ^_^ จุดที่ 2 คือบทสุดท้ายของเรื่องราว การเผชิญหน้าระหว่างโฮล์มส์กับมอริอาตี้ที่ไรเคนบาค ฉากนี้เข้าใจคิดมาก ดูมันส์ดูลุ้นโดยไม่ต้องมีแอ็กชันหรือ Effect อะไรมากมาย มันเติมเต็มอะไรบางอย่างสำหรับคนที่เคยอ่าน The Final Problem ได้ไม่เลว ส่วนจุดที่ 3 (อันนี้ขอเพิ่มพิเศษ) คือฉบับพากย์ไทยครับ พี่จักรกฤษณ์กับพี่ปิยะมาพากย์คู่กันอีกต่อจากภาค 1 สำหรับคนรักหนังพากย์ มันคือ ความฟิน! (ถ้ามีภาค 3 มา ขอความกรุณาพวกพี่กลับมาพากย์อีกนะครับ ได้โปรด พลีสสสส!)
